Ik herinner mij je ouders,
overbeschermend en begaan.
Het heeft niet mogen baten.
In de proloog van je leven
ben je onverwacht doodgegaan.
Je streed tegen overmacht,
bent lichamelijk teloorgegaan.
Het heeft niet mogen baten.
Aan het eind slechts verliezers,
hun nagedachtenis, hun stilstaan.
Hun herbeleven van jou,
zoon, broer, vriend, leerling, kompaan.
Tuurlijk heeft het mogen baten.
Alsof we je ooit zouden vergeten,
ook al moest jouw weg te vroeg afslaan.
donderdag, 18 september 2008 om 8:18 am
mijn dochter heeft het 2 maal meegemaakt ,2 klasgenootjes , 2 jongens op brutale wijze verongelukt, 2 keer een vrachtwagen die hun van de fietsen sleurde…. ze is nu 23 …… en de foto’s staan nog steeds op haar kastje.
Tijd heelt bij haar nog steeds geen wonden ….
donderdag, 18 september 2008 om 9:29 am
Wa
donderdag, 18 september 2008 om 9:30 am
Knap neergeschreven, ik wens je sterkte voor zaterdag…
donderdag, 18 september 2008 om 9:48 am
*SLIK*
Zo mooi geschreven.
donderdag, 18 september 2008 om 11:19 am
Aangrijpend…
donderdag, 18 september 2008 om 2:12 pm
…
donderdag, 18 september 2008 om 2:23 pm
Ik voel met je mee …
donderdag, 18 september 2008 om 10:51 pm
Dat iemand het zo mooi kan verwoorden … prachtig!
donderdag, 18 september 2008 om 11:58 pm
Dan gaan de gedachten naar de ouders met al hun verdriet en dan hoop je dat het jezelf nooit overkomt.
En dan vraag je je af of je zulke dagen ooit zal overleven.
Een kind verliezen is het allerergste dat bestaat.
En dan vraag je je af hoe je zou kunnen troosten.
Het zal zo’n droevige dag worden, zaterdag.
Heel mooi gedichtje, Zapje. Geef het hen, ze zullen er, na die vreselijke dagen, troost in vinden.
vrijdag, 19 september 2008 om 7:39 am
prachtig stukje.ben er helemaal stil van geworden…
vrijdag, 19 september 2008 om 1:02 pm
Als er één ding is waar je niet over kan geraken is het een kind verliezen. Ik mag er niet aan denken. Sterkte zaterdag
vrijdag, 19 september 2008 om 9:49 pm
Prachtig en ontroerend geschreven! Wat droevig… sterkte!
zaterdag, 20 september 2008 om 3:15 pm
En dan werd het stil… heel lang stil.