Loft in twee dimensies

  

   Hmm.
Laat ons zachtjesaan terug het klavier beroeren.
Alle herbegin is moeilijk.
    
Vooral als je de dag voordien vré-se-lijk hebt afgezien.
Wat zeg ik? Affreus lijden. Schabouwelijke pijnen verbijten. Bijna knappen van miserie.
   
Dan heb ik het (weeral) over een lichaamsfunctie die – ik wil het niet eens uitrekenen hoeveel die procentueel van mijn tijd/acties/bestaan beïnvloedt – te vlot werkt.
   
Maar kom, ik mag mijzelf nog ontzien in het schriftelijk ontrafelen ervan, het is immers mijn eerste poging om terug in blogroutine te geraken.
De Huisvrouw heeft zich aan die taak gekweten. En met verve. Het moet gezegd worden.
Allen daarheen.
   
Makkelijk zeg.