Afdalen in één ruk, materialenkennis is de truuk

  De lente kondigde zich aan met zomertjesweer.
(Naar gewoonte, hang ik weer een aantal maanden achter)

Ergens ten lande, bij het zappelmooseduo, gingen er stemmen op om aan hangmatuitbreiding te doen. Met zes inwonenden was het bijna een survival of the fittest om in een van de twee je klauwen te slaan om niet meer af te geven.
Dat is iets psychologisch : waar je niet bij kan, dat wil je persé. Gelukkig heb ik dat enkel met hangende bedden, (de gebuur heeft een Viper, stel je voor) en eigenlijk ook met zwemvijvers en boomhutten, maar soit, dat is een ander verhaal.

En kent gij al de Collishop, de Collishop, de Collishop.
En kent gij al de Collishop, zo kunt ge eraan geraken.
(Zing Mosselman)

Ondertussen hadden we bomen genoeg, hangmatten genoeg, touw rond de bomen, maar de musketons om ons supersonisch klik-klik systeem tegen regen en ander vluchtgedrag te vervolledigen, ontbraken nog.
Toeval bestaat niet in mijn wereld. In de Brico aan de kassa zag ik een kartonnetje met drie musketons erin.

Misschien ook wel omdat ik een karabijnhaak herken met mijn ogen dicht. Mijn vader was in mijn jeugd immers een bergbeklimmer. Een feit waarmee ik op school mee scoorde : “Onze pa heeft deze zomer de Jungfrau beklommen…” Geen kat die wist welk landschap door die berg cachet kreeg, maar het klonk alvast cool. Dat ik zelf aan het zwembad bleef liggen bij een koppel zwartharige zwoele Italianen in plaats van mezelf in het zweet te werken op een helling, verzweeg ik, evenals die keer dat pappie met zijn ijshouweel uit een gletsjerkloof kroop (om te oefenen, de zot) en van vermoeidheid in de achterkant van zijn eigen oor pikkelde. En wat ik met die Italianen in mijn tent deed, dat was helemaal topgeheim.

Zo geschiedde dat ik blij als een kirrende zapnimf booms huppelde om het versgewonnen waar op staande voet uit te testen. En daarna zelfs zonder voet.

Krak zei de fes-ton-haak,
met een diepe zucht
en allebei de beentjes,
gingen hopla in de lucht
(zing grote paddestoel)

Zei de madam van de winkel (neerbuigend) : “Maar mens, dat is om uw sleutels aan te hangen, niet om dikke vette zapnimfen te dragen!”

Wat hebben we hiervan ook alweer geleerd?
Pak in het vervolg een kind om de nieuwigheden in huis, tuin en keuken uit te testen, zap! Ge hebt er toch genoeg.

Advertentie