Na tien dagen moesten de draadjes uit mijn achtwondig buikvel geplukt worden.
Nadat ik merkte hoe dapper ik omsprong met die tien spuiten tegen tromboflebitis…
(Jaja, dokter, dat doe ik wel even zelf, plokplok. Om vervolgens met ogen dicht en verwrongen gezicht af te wachten tot mijn vent -ook waarschijnlijk met zijn ogen dicht want hij valt al flauw als hij op tv een naald ziet- dat onding in mijn dijbeen mikte. Waarop ik wat ijl krijste omdat de situatie dat vereiste.)
Dus na die cureerkleun bedacht ik dat die blauwe nylondraad die mijn middel met diverse knoopjes versierde, misschien beter aan professioneel personeel overliet. Hoewel ik ook een schaar en een pincet heb, hoe moeilijk kan dat zijn?
Toch toch, op vrijdag maakte ik een afspraak voor maandag, immers dan telden we reeds dag elf. De dokters eega pruttelde wat tegen aan de telefoon : hoe kon ik weten op vrijdag dat ik op maandag een geneesheer nodig heb? Achja, het is altijd mogelijk dat mijn huisarts zijn gade geschaakt heeft van een plaats waar het IQ niet welig tierde. Ik schrik van niks meer, behalve dan van een shot Fraxiparine (dat is dat spul van een alinea eerder).
Zoals in zijn en mijn agenda genoteerd stond, bood ik me op zijn kabinet aan om 19.00u. Omdat wij een energiezuinig geslacht zijn als het op verplaatsing aankomt, had ik eveneens krulzap en haar injectienaald tegen baarmoederhalskanker in de auto en later in de wachtkamer gezet.
Er waren nog drie wachtende onwelwezenden voor ons. Als ik de Knack Wonen kan bemachtigen van de salontafel, vind ik dat geeneens erg.
De huismedicus daarentegen jeremiëerde steen en been. Dat hij kwaad was op zijn echtgenote omdat ze ons ‘aangepakt’ had, dat maandagen voor een geneespeer zijn zoals Bob Geldof ze bezingt en erger, dat sinds mensenheugenis niet doodzieken zich beter van een andere dag kunnen bedienen. Eey, alsof ik geen recht heb op zijn eed van hippocrates en krulzap, met onze -sorry hoor- luxeproblemen.
Om toch nog blijvend zijn ongenoegen te uiten, vogelpikte hij zowat de inhoud van de baarmoederhalskankerwerende vloeistof in mijn dochters bovenarm, het kind sleepte zich kreunend naar buiten en bij mij trok hij wel een heel ongeinig gezicht. Ik voelde hem de tijd uitrekenen dat mijn lichaamsnaaikunst hem zou kosten. Lap, weeral tien minuten extra achterstand. Plompweg knipte en trok hij, zonder bruut gedoe te schuwen. Toen zag ik plots zijn ogen groter worden, alsof een glimp paniek er zich nog bij wilde stouwen. Mijn sneetjes waren nog niet helemaal dicht en er welde bloed en huid trok en het postuur met de pincet ruilde dat ding in om raprap zijn plakstrips boven te halen en mijn lijf toe te tapen.
Het hielp zijn humeur nog meer de dieperik in.
Een dubbele rekening en met de mededeling dat ik toch nog niet in bad mocht, duwde hij me de donkere avond in.
Oja en of ik niet meer op vrijdag zou willen bellen voor maandag?
maandag, 5 december 2011 om 3:51 pm
Ik ben veranderd van huisdokter
Na het: Dokter ik ben altijd zo vreselijk moe, zout ge ns geen bloed prikken” – “Oh, hier pakt wat ijzerpillekes juffrouwtje en uw bloemen staan toch schoon eh in uwen hof, k heb het gezien, blablablabla”
Ik heb er nu een waar ge online uw afspraak kunt maken. Das pas handig.
maandag, 5 december 2011 om 11:46 pm
Ik wil gewoon onverwacht een wachtkamer mogen bestormen, hoe weten die nu hoeveel tijd ze per patiënt mogen rekenen? Ik weet dat de mijne tien minuten pakt en ik erger mij daar blauw aan.
maandag, 5 december 2011 om 5:33 pm
Zeer sympathieke mens!
Misschien vindt hij het wel lollig als ge vrijdag zegt dat er onder zijn plakstrips een geel-groene smurrie zit en dat uw buik daar hard en pijnlijk aanvoelt, gnagnagna.
maandag, 5 december 2011 om 11:47 pm
Zijn plakstrips liggen al lang in de vuilbak, ik groei wel dicht in openlucht.
maandag, 5 december 2011 om 5:42 pm
Ik hoop dat hij voor de rest wel meevalt, want anders zou ik zeggen: inruilen die vuile boomtownrat!
maandag, 5 december 2011 om 9:12 pm
Hier moest ik nog harder om lachen dan om het stukje zelf.
maandag, 5 december 2011 om 11:43 pm
Altijd kwistig met complimenten die Sterre… voor een ander 😉
maandag, 5 december 2011 om 11:48 pm
Hij valt mee zolang je maar iets hebt dat je zelf ook herkent, een valling ofzo.
maandag, 5 december 2011 om 5:50 pm
Bij het lezen van het woord boomtownrat hierboven ben ik gelijk vergeten wat ik ging neerschrijven als reactie. Damn. Effe naar de dokter bellen of hij me vrijdag geen pillekes tegen vergeetachtigheid kan voorschrijven.
maandag, 5 december 2011 om 11:44 pm
De Bijster in Essen heeft nog plaats op zijn dementenafdeling.
maandag, 5 december 2011 om 5:58 pm
Ja de… een week geleden was ik van plan van huisdokter te veranderen, maar als ik dit lees denk ik dat ik het toch maar bij mijn oude vertrouwde vriendelijke dokter (die nogal snel pilletjes voorschrijft naar mijn zin) houd.
maandag, 5 december 2011 om 11:50 pm
Mijn vroegere huisdokter is verhuisd, dat is eigenlijk het hele probleem. Ineens moest er iemand hier thuis een dokter hebben en dan ga je maar uit miserie naar de eerste de beste (lees : die van de ouders die toevallig de zoon is van onze vroegere huisarts die ik eigenlijk niet kon uitstaan)
Sja en voor je het weet ligt je dossier daar dus.
maandag, 5 december 2011 om 5:59 pm
Fraxiparine geven wij niet meer, ’t is nu al Clexane wat de klok slaat, maar niet in het been, altijd in de buik, je voelt er amper iets van. Op dat nieuw medisch woord ‘cureerkleun’ ben ik gaan Google-en.
Juist. We lerend zappend altijd een beetje bij : )
En die dokter? Daar ga je toch niet meer naartoe, we leven in België, niet in NL.
En u hopen dat die wonde snel heelt!
maandag, 5 december 2011 om 9:56 pm
Ik kreeg destijds ook Clexane *dat moet in het buikvet, madameke* maar ik vermoed dat een pas opengesneden buik misschien geen ideale plek is om spuiten in te zetten?
En als ge die Clexane te vlug leegspuit dan voelt ge dat wel degelijk *gaat de stempel ‘kruidjeroermeniet’ zoeken en op haar voorhoofd zetten*
maandag, 5 december 2011 om 11:50 pm
Inderdaad, de buik was geen optie, gezien de kans van in een gat te steken.
maandag, 5 december 2011 om 11:51 pm
@Lalena : het moet bekken, vandaar.
dinsdag, 6 december 2011 om 5:41 pm
Ik val backwards behind: de buik was geen optie. Hoe dik is die naald en hoe groot je buik(je), hoeveel naalden kunnen in die intussen gereduceerde buik? Een paar duizend toch. Och, wat, het leed is geleden, nu nog je tranen drogen van een week nadien.
dinsdag, 6 december 2011 om 7:19 pm
Joehoe, dat was met onze ogen dicht hè!
maandag, 5 december 2011 om 6:31 pm
Dat klinkt “auw”. Beterschap. Ge verdient crème brûmée 😉
En zou je niet beter naar een andere dokter bellen/gaan? Der zullen er nog zijn met Knack wonen in hun wachtkamer hoor.
maandag, 5 december 2011 om 11:52 pm
Dat was wel vorige week maandag, dus het auw-gedeelte is ondertussen al voorbij. Laat die crème maar komen.
maandag, 5 december 2011 om 6:57 pm
Wat een lompe boer ! Verander maar vlug want meer doktoren dan straatstenen in België !
Voor zo’n dingen laat ik hem altijd naar huis komen … ik laat hem altijd naar huis komen, eigenlijk. Zo ben ik lekker op mijn gemak.
Na 10 dagen nog niet dicht ? Oei ! Bij mij zijn ze al half ingegroeid na 9 dagen. Beterschap !
maandag, 5 december 2011 om 11:53 pm
Ik heb nog nooit een dokter thuis laten komen, ik dacht dat dat was voor als je net niet bijna dood bent.
In ons dorp is er eigenlijk geen enkele dokter waar ik graag bij zou zitten. Zolang we niks ergs mankeren, doe ik het nog wel met deze.
maandag, 5 december 2011 om 7:58 pm
da’s straf, ben net zelf een tekstje aan het schrijven waarin de woorden ‘doktoor’ en ‘Knack’ voorkomen. Puur toeval, echt waar, ik zit er nu een beetje mee verveeld. Van Boom Town Rats had ik nog nooit gehoord… Totdat ik de song in kwestie hoorde. Pure nostalgie, zalig ouderwets filmke. Zal niet in mijn verhaal voorkomen, ook al houd ik evenmin van maandagen.
Zet jezelf maar niet te vlug in de week met die plakstrips, want een gedetailleerd verslag hiervan zal ik geenszins willen lezen.
maandag, 5 december 2011 om 11:54 pm
Schrijf jij zoveel je wil over Knacks en doktoren. Wij schrijven mekaar hier allemaal na, wist je dat niet?
maandag, 5 december 2011 om 9:13 pm
Is dat uwen huisarts? Morenfin, Zap, zoekt u een anderen.
Krijgt krulzappie trouwens geen inentingen via ’t school?
maandag, 5 december 2011 om 11:55 pm
Zou die kerel van de gastroscopie niet willen huisdoktoren?
Krulzappie is net één jaartje te oud. Minizap krijgt ze wel op school.
dinsdag, 6 december 2011 om 12:01 am
Als jij het schoon vraagt? Zeker wel. Doen!
maandag, 5 december 2011 om 11:04 pm
terugsteken volgende keer. met die baarmoederhalsdinges.
maandag, 5 december 2011 om 11:56 pm
Een spuit met lucht, bedoel je? Daar staat levenslang op!
dinsdag, 6 december 2011 om 1:05 pm
nee nee, met baarmoederhalsdinges. lucht is flauw. maar beschouw het als een experiment hoe hij op baarmoederhalsdinges reageert.
dinsdag, 6 december 2011 om 4:29 pm
Moet ik hem eerst nog een voorschrift vragen, want zonder kost dat een fortuin.
maandag, 5 december 2011 om 11:18 pm
Als ik dat allemaal lees, ben ik toch heel blij met mijn dokters van het wijkgezondheidscentrum hoor…
Anderzijds: ik vind het als patiënt al bijzonder lastig, zo’n maandag bij de dokter, dus wat moet dat voor hem niet zijn hé… Dat blijft maar duren (allez, hoogstens tot dinsdag natuurlijk) voor hem, hij kan moeilijk weglopen 😉
maandag, 5 december 2011 om 11:58 pm
Zover zijn ze hier in de wijk nog niet. Een gezondheidscentrum? Klinkt alvast blakend.
dinsdag, 6 december 2011 om 10:02 am
De volgende keer bel je op maandag om vrijdag langs te komen, eens zien wat hij dan zegt/denkt/brult/zaagt/gnufelt/tiert.
dinsdag, 6 december 2011 om 11:52 am
Volgende keer? Hoeveel keer denk jij dat mijn maag nog verkleind kan worden?
dinsdag, 6 december 2011 om 10:41 am
Bundel dit verhaal, kan nog net onder de kerstboom 😉
dinsdag, 6 december 2011 om 11:53 am
Hoe bundel je één vel?
Wie die hier onder de kerstboom scharrelt zou dit willen lezen?
Moet ik ook nog voor een kerstboom zorgen.
dinsdag, 6 december 2011 om 11:09 am
Dat was genen doktoor maar de plaatselijke Renmans waar je naartoe bent geweest! 🙂
dinsdag, 6 december 2011 om 11:54 am
Ik dacht al dat ik die beenhouwer van ergens herkende.
dinsdag, 6 december 2011 om 12:59 pm
Diene mens (want dokter past ni echt, vind ik) kreeg bij mij toch ne zwier…. buiten mijn deur!
dinsdag, 6 december 2011 om 4:30 pm
Het was wel zijn deur.
woensdag, 14 december 2011 om 12:06 am
Ge hebt hem toch betaald met monopolygeld mag ik hopen!