Wie mij enkel kent aan de hand van mijn tekstflappen die ik hier produceer, moet haast denken dat ik het tuinbroektype met geitenwollensokken ben.
Bijna juist.
Behalve dat ik aan mijn textiel de eis stel dat het makkelijk rond het lijf moet hangen. Al eens dringend naar een wc gezocht met een salopet? Aan broeken met een bavet en bretellen, daaraan doen we bijgevolg niet mee. Aan rokken ook niet. Dat is dan weer zonder reden of het moest zijn omdat mijn laatste rok twintig jaar geleden vereeuwigd is op de trouwfoto van mijn zus. Waarna wildvreemden net een keertje te veel wezen naar de hoek van dat kiekje waar een roze (ja, ik weet het, dat is om het lot te tarten, roze) breed uitlopende koker prominent de plek afpakt van ongetwijfeld een veel mooiere en interessantere achtergrond.
“Wie is die boerentrien in dat gedrocht?” vroegen ze zich vervolgens hardop af.
Of een variant ervan:
“Had je geen elegantere getuige kunnen nemen?”
“Dat kledingstuk leidt nu vast en zeker een tweede leven als speelhut voor de kinderen?”
“Tjonge, die rok verantwoordt een postume abortus van die meid.”
Om even te illustreren dat ik in het reactieluik van Mme. Zsazsa zowat de enige ben die niet flauwvalt van vreugde bij de vorderingen van haar rokkenboekje. Al gun ik haar en Elza een buitensporig succes. Ik wacht geduldig tot de pyjamabroek voor buitenshuis hip wordt. (Oon?)
Maar in plaats van te benadrukken hoezeer ik een holbewoner ben, wil ik met dit blogstuk net aantonen dat er toch nog ergens enkele greintjes beschaving in mij huizen : ik kan met mes en vork eten en ik verdoezel mijn lijfgeur met het gebruik van geurpartikels uit een kunstig flesje. Je kan daar voor of tegen zijn. Ik ben allebei. Gooi alstublieft alle vrouwen met een te penetrante artificiële geur, heftig genoeg om een kudde gnoes te vellen als de wind ongunstig waait, met aandrang in de beerput ter neutralisatie.
Anderzijds genoot ik er vroeger van mijn baby’s na een avondje uit te besnuffelen en te merken dat het buurmeisje-babysit haar bouquet subtiel had doorgegeven. Meteen ook zekerheid dat die kleine niet de hele avond in haar wieg gepleurd werd en verwaarloosd.
Nog hoger op de schaal van fijnigheid scoren de uitspraken van anderen dat ze mijn gekocht aroma reeds associëren met mijn persoon. (“Ik moest meteen aan jou denken.”)
Vroeger smeerde ik gelijk wat in de holtes achter mijn oren (behalve 4711!), maar met het vertrek van de ex-man en ergens in het proces van de verwerking daarvan, besloot ik nog voor Garnier dat ik het waard was van iets te zoeken in het gevorderde odeursegment. Een luxegeschenk aan mezelf tussen al de nog te betalen facturen en de dubbel omgedraaide centen. De eigenwaarde wil ook wat.
Waarom leuter ik nu wat in het wilde weg over mijn saletjonkerij?
Omdat die pesterige Sanseveria in alweer een internetstokje wilde weten hoe ik ruik.
Eerder had ik het ook al hier opgemerkt.
Et voilà, mijn olfactorische intimiteit in een amfoor…
O. D’r staat geen merknaam op. Raden maar juffra Sanseveria.
(Er is wellicht wel iemand die weet hoe het heet? En het is niet Repelsteeltje.)
Pharailde, Joke, schoenen en andere kwesties… juich, ’t is aan jullie.
dinsdag, 31 januari 2012 om 7:46 pm
Plezant potje, da’s al wat ik weet. Persoonlijk doe ik olfactorisch een beroep op androstenol en androstenon, de mannelijke feromonen.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:34 pm
En dan een trits vrouwen afslaan?
dinsdag, 31 januari 2012 om 8:07 pm
Nou, daar ik echt niet naar raden en ik zal je vertellen waarom. Omdat ik die dingen altijd fout doe.
Laatst had ik voor mijn vrouw een flesje parfum gekocht. Dure parfum, wilde ik zeggen, maar dat zijn ze allemaal. Een paar dagen later zaten wij in de keuken wat te praten toen ik een vage transpiratielucht (de mijne?) bespeurde. Stiekem mijn hoofd draaiend probeerde ik te achterhalen waar die vandaan kwam. Ik had immers een dag werken achter de rug?
“Wat doe je?”, vroeg mijn vrouw.
Ik ruik een geurtje dat ik niet thuis kan brengen, had ik moeten zeggen.
“Ik ruik zweet”, zei ik.
“Ruik je dit?”, vroeg ze en duwde haar nek tegen mijn neus.
Verdomd!
Kijk, dat had ik dan weer.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:34 pm
Zweet in een potje.
Gerold!
dinsdag, 31 januari 2012 om 8:21 pm
Ha! Noa van cacharel! In pré Dior-tijdperk was het zowaar mijn favoriet!
En serieus: roos? Ik mag hopen dat het voor uw eigenste trouwerij een andere kleur wordt…
donderdag, 2 februari 2012 om 11:36 pm
*applaus*
Wel de eau de toilette want de parfum ruikt helemaal niet mijn goesting.
Oudroze, om precies te zijn, maar dat was ook om van te gaan lopen.
dinsdag, 31 januari 2012 om 8:27 pm
Vroeger had ik alles van Scherrer : bodylotion, eau-de-toilette, parfum, talk, douchezeep, … Je kon het werkelijk ruiken wanneer ik in de lift geweest was. Wegens geldgebrek, toen, overgeschakeld naar Deo Fa en dat gebruik ik nu nog. Nu doe ik als speciaaltje soms nog eens Drakar op mijn hals.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:37 pm
Volgende keer besnuffelen we mekaar.
dinsdag, 31 januari 2012 om 8:51 pm
Ik ben allang blij dat je mij stokgewijs vergeten bent 😉
Mag ik eens aan u ruiken binnen een paar weken?
donderdag, 2 februari 2012 om 11:37 pm
Dat moet je nu net zeggen…
Ja hoor, ruik!
dinsdag, 31 januari 2012 om 8:55 pm
Niets boven een goei geurke ! Daar bespaar ik ook niet op 🙂
Hier Hugo Boss (na jarenlange verslaving aan Polo Sport by Ralph Lauren, maar dat maken ze niet meer, verdikke). Zal eens goed snuiven komende zaterdag 😉
donderdag, 2 februari 2012 om 11:38 pm
Hou alvast een plaats vrij in de zetel. En laten we tegen mekaar op rieken.
dinsdag, 31 januari 2012 om 9:10 pm
Idd Noah…!!! Toen na mijn brand bij jullie logeerde, deponeerde ik een keer stiekem wat in mijn hals… vooraleer naar mijn zus te vertrekken… Die zei toen: “tis tijd dat ge terug naar uw eigen appartement verhuist jong, ge begint naar Zap te ruiken”… tja…
donderdag, 2 februari 2012 om 11:40 pm
Zozo en vier jaar na datum moet ik dat dan via deze weg te weten komen? Als straf nog eens de link over hoe jij met je bloot gat ’s nachts heel de blok in de vrieskou hebt gezet.
https://zapnimf.wordpress.com/2008/02/25/vlammende-nacht-met-vijftien-personen/
dinsdag, 31 januari 2012 om 9:28 pm
Elke dag een douche en daarmee moet mijn medemensen het stellen. Ooit de adem af gesneden van een teveel aan parfum – mijn longen zijn niet zo gesteld op geparfumeerde lucht. Damn those allergies.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:41 pm
En de zeep of douchegel zijn ook vrij van geurtjes?
vrijdag, 3 februari 2012 om 4:33 pm
Ik moet selectief zijn wat betreft douchegel, shampoo en badmousse. Het laatste heb ik echter helemaal niet meer nodig wegens … geen bad meer maar enkel nog een douche. Ja, de douchegel die ik gebruik, ruikt ook. Meestal naar Lavendel maar dat is geen geur die lang blijft.
dinsdag, 31 januari 2012 om 9:46 pm
Huh, bedoel je o.a. mij? En wat is de bedoeling eigenlijk? Dat ik een tekst schrijf over hoe ik ruik? Volstaat het als ik hier schrijf dat ik gewoonweg niet probeer te stinken en niet meer dan dat? Of mag ik eventueel ook de reactietekst van stefdenflater kopiëren? Helemaal op mij van toepassing!
dinsdag, 31 januari 2012 om 9:49 pm
oepsie. Het woordje ‘niet’ is een beetje verdwaald in mijn reactie: uiteraard bedoel ik: dat ik gewoonweg probeer om niet te stinken.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:42 pm
Gij recalcitrante!
Als je een stokje krijgt, is het de bedoeling dat je op je eigen webstek daar een schoon stukje over schrijft.
Maar ok : je probeert niet te stinken dus.
vrijdag, 3 februari 2012 om 4:45 pm
Gevonden in de van Daele Nederlands verklarend woordenboek: recalcitrant [bn; ~ie] onwillig. (Heeft dat boek tenminste nog een beetje nut.)
Joke: je mag gerust mijn (reactie)teksten kopiëren. Ik kan u echter niet garanderen dat er geen spellingsfouten in staan noch grammaticale blunders. Ondanks de spellingscontrole moet ik nog steeds bekennen dat ik niet sonder vauten can schreiven.
dinsdag, 31 januari 2012 om 11:05 pm
Een pyjamabroekenboek, Zap, dat ik daar nog niet op gekomen ben! Zou je dan wel lyrisch worden in mijn commentaarveld?
donderdag, 2 februari 2012 om 11:43 pm
Ben ik dat niet altijd?
dinsdag, 31 januari 2012 om 11:06 pm
En ik vind dat toch echt wel gruwelijk dat ik in uw eigenste commentaarveld altijd lijk op een 8-potige aardappel. Why me?
woensdag, 1 februari 2012 om 12:22 am
Wisselen? Ik ben een varken met konijnenoren.
woensdag, 1 februari 2012 om 12:32 am
*geen commentaar* pfffff
donderdag, 2 februari 2012 om 11:44 pm
Leen en D. : Hahahahahahahaha. Ik vond die dinges toffer dan dat abstract gedoe.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:43 pm
Volgens mijn pc past dat het best bij jou. Brei hem rap een schoon vestje…
woensdag, 1 februari 2012 om 1:02 am
Perle van Noa! En de goeien. Staat hier ook op het schap. Ik twijfelde nog tussen die en mijn uiteindelijke Ricci. Schoon keus jong.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:45 pm
Oeps, wist zelfs niet dat dat ‘Perle’ heette.
woensdag, 1 februari 2012 om 12:25 pm
Ha, lekker geurtje. Dat had ik vroeger ook.
donderdag, 2 februari 2012 om 11:45 pm
Hahahhaaa, waarom had iedereen dat vroeger? En nu iets anders? Ben ik oudmodisch ofzo?
woensdag, 1 februari 2012 om 2:53 pm
voor mij heel moeilijk om het geschikte geurtje te vinden!
wat bij anderen lekker ruikt is het daarom voor mij nog niet.
meestal gebruik ik daarom géén parfum, want de geur die ik zou willen heb ik nog steeds niet kunnen vinden (zal toch eens moeten vragen aan de dame die mij passeert met dié geur, welke het is) maar dat durf ik dan weer niet!
donderdag, 2 februari 2012 om 11:46 pm
Dàt durf je dan weer niet? Komaan zeezicht, zuig je wat moed in.
woensdag, 1 februari 2012 om 3:02 pm
Is dat het overwegen waard voor mijn madam? Ik zal eens moeten gaan ruiken… in de parfumerie… want jij woont wat te ver 🙂
donderdag, 2 februari 2012 om 11:47 pm
Al verwacht ik u toch bij een van de volgende meetings hoor. En uw madam ook met of zonder geur.
vrijdag, 3 februari 2012 om 4:47 pm
Meeting? Blogmeeting? Waar? Wanneer? Wat moet ik mee brengen? Toch vandaag niet, want het sneeuwt te veel.
zaterdag, 4 februari 2012 om 12:59 pm
Ahum. Eigenlijk wel. Allez, vandaag dus.
http://deongeletterdewanhoop.blogspot.com/2012/01/aankondiging-ongeletterd-concert.html
woensdag, 1 februari 2012 om 9:44 pm
[…] nog voor ik (van mijn dame(s)) mijn verjaardagsgeschenkje kreeg las ik volgende blogpost: de beschaving achter mijn oren by Zap. Wel Zap, bij deze kan ik je gerust vertellen wat mijn favoriet wintergeurtje is […]
donderdag, 2 februari 2012 om 3:54 pm
Awel waar zit ze naa die juffra? Ze is vast nog steeds aan’t googlen welk parfummeke da zal wezen… hoewel sommigen het al gewoon “verklapt” hebben… typisch….tsss…
donderdag, 2 februari 2012 om 9:09 pm
Ahum, die juffra had het als eerste gezien, ha!
donderdag, 2 februari 2012 om 11:48 pm
Ja, haa! En oeps. Sanseveria noemt zichzelf ook wel eens Leen* dus. (Waarom met dat sterretje?)
vrijdag, 3 februari 2012 om 4:48 pm
Ahaaaa, in dat geval…
vrijdag, 3 februari 2012 om 11:06 pm
Omdat ik gewoon een ster ben hé Zap, daarom tiens!
(En omdat dat is blijven hangen vanuit mijn studententijd, het enige jeugdige waaraan ik nog vasthoud na het buitenzwieren van alle te korte t-shirtjes)
zaterdag, 4 februari 2012 om 1:00 pm
Ik wed dat je zelfs zo’n gehaakt visnet had in de Madonna tijd. (Ikke wel.)
donderdag, 9 februari 2012 om 9:50 pm
Howla, dat lees ik hier nu pas!
Neenee Zap, ik kreeg van ons moeder zelfs geen legging (type ‘koersbroek’ ) met een kanten boordje onderaan zoals Neneh Cherry. Al een geluk, achteraf bekeken.
Ik stel voor dat ge daar foto’s van wereldkundig maakt!
Of dat we eens afspreken en ge uw visnet draagt ter herkenning!
vrijdag, 3 februari 2012 om 10:08 am
Zit ik met mijn neus aan het scherm te ruiken om vast te stellen dat ik niets ruik. Kan ook aan mijn lichte verkoudheid liggen.
vrijdag, 3 februari 2012 om 4:48 pm
Dat of uw virusscanner/firewal die de geur tegen houd.
zaterdag, 4 februari 2012 om 1:09 pm
Ja, dat zal het zijn, de verkoudheid.
zaterdag, 4 februari 2012 om 12:57 pm
Ik gebruik vanalles en nogwat onder de oksels. Afwisseling. Of besluitloosheid, zo u wil.
Fa, Nivea en zo, van die pssssjjjjt-flesjes waar wolkjes chemische odeur de natuurlijke lijfgeur overbloemen.
Als parfum houd ik het dan wel weer bij 2 favorieten: “Tommy Girl” en “She” (Georgio Armani), die 2 passen geweldig neig goed bij mijnen naturel.
Straks moogt ge nekeer ruiken, Zap.
zaterdag, 4 februari 2012 om 1:10 pm
Ik giet al een hele dag fysiologisch neuswater in de neusgaten om ze optimaal vrij te maken, Margo. Snufsnuf.
maandag, 6 februari 2012 om 12:01 am
Zonder naar de rest te kijken (omdat ik eeuwen achterkom): Noa. Staat hier in mijn vorige badkamer. Ik ben overgeschakeld op l’eau par Kenzo voor de vrouwen. De blauwe, niet de paarse.
woensdag, 15 februari 2012 om 10:50 pm
[…] kreeg onlangs een stokje. Van deze madam. Een beetje een raar stokje eigenlijk, want ze wil weten hoe ik ruik. Nu, dat kan ze misschien […]