Wij zijn toch zulke leugenaars.
Ieder jaar opnieuw zweren we : “Deze keer doen we niks voor Valentijn, hè schattie?”
’t Is natuurlijk maar wat je niks noemt. Tijd bijvoorbeeld. Is tijd niks? Neen, tijd is geld.
Zo meiert mijn geliefde in de rondte dat hij nooit meer tijd heeft om naar muziek te luisteren. Dat wil eigenlijk zeggen: zich afzonderen met zijn pc en zijn koptelefoon. Kan ik er wat aan doen dat ik zo leuk ben dat hij liever in mijn gezelschap hangt dan achter een computerscherm? Allen saam: “Neen, lieve zap, dat kan jij niet verhelpen.”
Vandaar dat ik voor zijn verjaardag vorige maand besloot om hem op te zadelen met de nieuwste van PJ Harvey (wat eigenlijk meer een straf dan een cadeau is, daar te moeten naar luisteren, naar mijn bescheiden mening, maar soit, mijn muziekconvicties zijn nooit erg betrouwbaar geweest – ik was indertijd kindfan van Boney M.)
En alsof dat nog niet genoeg is qua muziekbeleving, gaf ik hem nog een turf erbij. Iets met watermeloenen van Marian Keyes. Eigenlijk een chicklit voor mij, maar het briefje dat ik erbij schreef gaat hem toch veel opleveren : ‘O kijk, een boek voor mij zodat ik een hele poos niet aan je kop kan zeuren en jij veel tijd overhoudt om kwalitatieve deuntjes te aanhoren. Goed hè?’
Zo zitten we toch al vlot aan 7 uren tijdswinst. A rato van, laat ons bescheiden blijven, 10 euro per uur, is dat me dunkt een pakje dat weegt. Altegader: “Ja, lieve zap, geweldig tijdsgeschenk voor de gade!”
Omdat ik reeds zo vrijgevig was met mijn tijd, besloot ik om bij valentijn deze keer gewoon te doen wat we iedere keer proberen : noppes. Uiteraard had ik kunnen voorspellen dat mijn bijna echtgenoot niet zo eerlijk zou zijn. Toen ik op een normaal uur beneden kwam (hij vertrekt om zes uur ’s morgens) zag ik een envelop met dit erin.
De intentie staat alweer als een huis. Lieflieflief!
Maar die techniek! O gruwel.
Die afwerking! Horreur.
Zie in close up.
U snapt dat ik mij niet aan mijn belofte kan houden. Een man met zo’n gemankeerde schaarmotoriek gaat geen artisanale ring aan mijn vinger schuiven, stel dat hij met het scherpe kantje ervan mij vilt, of straffer nog, amputeert. Hoe verfoeilijk zou dat niet zijn?
Iedereen : “Weerzinwekkend van hier tot aan Mars, arme zap!”
Dus eindigen toch weer bij de tijd. De tijd om mijn appelmoosie te leren hartjes knippen. Je vouwt eerst je blaadje dubbel, liefsteling, en dan knip je een half hart. Het resultaat zal altijd mooi symmetrisch zijn. Net zoals onze liefde voor elkaar, met hier en daar een uitstulping…
donderdag, 16 februari 2012 om 7:06 pm
Die mens wilde gewoon aantonen hoe speciààl zijn liefde voor u wel niet is, hoe on-alledaags en hoe helemaal géén dertien in een dozijn en op zoveel unieke manier en al !
En nu jij “aaaah jà, mevrouw meisje, NU snap ik het”. Graag gedaan hé.
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:19 pm
Maar ik snap dat al eeuwen…
donderdag, 16 februari 2012 om 7:39 pm
Ik kan alleen maar denken : wat een romantische ziel! Zelf heb ik de romantische ziel in mijn man vermoord. Onverwachts kwam eens thuis met een zelfgeplukt lentefris veldbouquetje. Mijn vriendin die toevallig thuis was, was verontwaardigd omdat ik mij hardop afvroeg wat ik met dat onkruid moest aanvangen. Zij was helemaal ontroerd over zoveel romantiek. Mijn man heeft ze thuisgelaten, maar het bosje bloemen heeft ze dankbaar meegegrist. Dus als je niet weet wat je met je die hartjes moet aanvangen… (Ben je zeker dat hij ze zelf heeft geknipt? Heeft hij geen connecties met kleuterjuffrouwen die nog wat mislukte overschotjes hadden liggen in de klas)
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:21 pm
Vorig jaar kreeg ik een smoothie met appel en een halve kiwi (de niet rotte helft), meer fruit was er toen niet in huis.
Het is waar, geef hem niks en hij doet er nog altijd iets schattigs mee.
donderdag, 16 februari 2012 om 10:14 pm
Te symmetrisch is maar saai.
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:21 pm
Ok, met een bult en een bluts af en toe dan.
donderdag, 16 februari 2012 om 10:47 pm
Jamaar, je gaat toch trouwen ‘for good times and for worse’, die hartjes symboliseren dat gewoon !
En pas maar op, als je zo op de vent zijn kap blijft zitten gaat hij nog lopen, hij wou nu nekeer lief zijn …
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:23 pm
Dit is mijn manier om terug lief te zijn. Een beetje krom, maar hij snapt het wel. Lopen? Hijmoesteensdurven!
donderdag, 16 februari 2012 om 11:18 pm
Jaaaaa, ’t is te hopen dat hij voor de rest niks mankeert, want zijne fijne motoriek is idd niet wat het moet zijn…
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:24 pm
Ach, er is veel dat die motoriek compenseert.
donderdag, 16 februari 2012 om 11:30 pm
Toch wel lief! Ik kreeg een doos vitamines. Voor mezelf, maar duidelijk ook met positieve gevolgen voor het Lief.
Dat boek, dat moet ik ook eens proberen.
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:28 pm
O? Jullie zijn ook zo’n koppel?
Hij kocht ooit een neushaartrimmer voor mijn (lees : zijn) kerst.
vrijdag, 17 februari 2012 om 8:57 am
Als hij om 5u45 ’s morgens hartjes knipt (omdat hij niet uit de buurt raakt van zap ’s avonds) dan moet dat allemaal heel snel gaan en snel en slaapdronken gaan niet goed samen.
En persoonlijk vind ik dat hij er nogal veel geknipt heeft zo last minute.
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:25 pm
En zo fijn. (Of hij had niet veel papier, kan ook.)
vrijdag, 17 februari 2012 om 11:11 am
Ah, ’t zijn hartjes! Goed dat je het erbij vermeldt 😉
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:25 pm
Lol.
vrijdag, 17 februari 2012 om 12:51 pm
’t Zijn hartjes met hier en daar een hoek af. Moose kent zijn geliefde! 😉
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:26 pm
Ook een interpretatie natuurlijk. Maar ik protesteer toch.
vrijdag, 17 februari 2012 om 12:58 pm
Och, hij heeft toch aan je gedacht en dat is wat telt.
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:27 pm
Uhu. Er is dan ook veel zap om aan te denken.
vrijdag, 17 februari 2012 om 6:12 pm
’t Is precies geen kniptalent. Maar wel lief 🙂
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:29 pm
Hij heeft wel veel talent om lief te zijn, das waar.
vrijdag, 17 februari 2012 om 6:17 pm
Nu zit ik de hele tijd met ‘wild thing’ in mijn hoofd, merci hé zapnimf!
En mss zijn de hartjes niet symmetrisch omdat er aan jullie beiden een beetje nen hoek af is? 🙂
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:33 pm
Dan moet je Ruben Block eens ‘I Follow rivers’ horen zingen, daar ben je een week mee zoet.
dinsdag, 21 februari 2012 om 4:35 pm
Been there, done that 🙂
vrijdag, 17 februari 2012 om 7:18 pm
Té perfect is ook niet goed, hoor. Je zou dan kunnen denken dat hij ze gekocht heeft. Hij is zo lief !
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:33 pm
Ook waar.
vrijdag, 17 februari 2012 om 8:41 pm
Ik denk dat Menck zowat de nagel op de kop slaat. Anderzijds, met zo’n knipwonder als jij samenwonend, zou hij toch beter moeten weten. Geef toe, van die suikeren hartjes waren beter geweest, nee?
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:34 pm
Dat hadden we niet in huis, drun, ’t is altijd met de overschot die rondslingert.
vrijdag, 17 februari 2012 om 9:00 pm
Schoon scheef is toch echt ook niet lelijk, vind ik!
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:34 pm
Pas op, ik ken een paar gebitten…
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:50 am
Als je goed kijkt, zitten er een paar heel mooi geknipte hartjes bij!
(Je start bijvoorbeeld bij het grote rode, ga dan links, voorbij het blauwtje en het roodje, eentje verder links; een prachtig exemplaartje)
zaterdag, 18 februari 2012 om 3:35 pm
Jamaar, als ‘m wil, kan hij veel hoor.
zondag, 19 februari 2012 om 11:44 am
Goeiendag zeg, ik dacht dat ík kon zeveren, maar u kunt er ook wat van Zap! Wat is er nu toch mooi aan een volstrekt symmetrisch geknipt hart? Het zijn juist de rafeltjes en de afwijkende boezems/kamers die het zo spannend en mooi maken in het leven. (Denk ik dan. Maar wat weet ik?)
Uw aanstaande kreeg het om 05.55 uur natuurlijk ineens Spaans benauwd en heeft gedaan wat zijn hart hem ingaf: hartjes knippen voor zíjn aanstaande. Hoe ontroerend wil je het hebben?
Nee Zap, volgens mij moet u volgend jaar aan uw lief een mooi verfomfaaid geknipt hart gaan geven. 😉
zondag, 19 februari 2012 om 4:11 pm
Lief die hartjes, Zapnimf, ben zelf ook niet zo handig met schaar en mes, well, ít’s the thought that counts. Liever verfomfaaide hartjes dan een lege envelop. 😉
zondag, 19 februari 2012 om 11:54 pm
Weet je wat wij aan elkaar gegeven hebben??? Een nieuwe starter voor onze auto! Ne cadeau van niet minder dan € 200!!! Wat zeg je daarvan?