“Hoeveel zijt ge nu al afgevallen?” inspecteert mijn moeder mij met haar scannende blik.
“34 kilo, ma.”
“Toch spijtig dat ge er niks van ziet… behalve dan misschien een beetje in uw gezicht.”
Hebt gij er ook zo één? Goddank! Dacht dat ik een uniek exemplaar had. Na -15kg (bij een vorige poging) begon mijn wintermantel wel heel los rond mij te hangen. Op mijn gezegde dat ik de soldekes eens moest aflopen om een nieuwe te kopen: “ja, dat is stof die hard uitrekt”. No comment.
ik merk ook aan mijn ouders dat ze bij het ouder worden hoe langer hoe meer minder (sociale) remmingen hebben als ze ergens over spreken. Of is dat bij je moeder altijd al het geval geweest? 🙂
Ik heb over mijn moeder niets te klagen, zij wordt dit jaar 80. Alhoewel, haar remmingen van achter heeft ze niet meer echt onder controle. Je kunt ermee in de rij staan in de Carrefour als plots een salvo scheten de revue passeren. Ben ik altijd die dan een rood hoofd krijg, terwijl ik er niets mee te maken heb.
Ons moeder heeft dat precies alleen maar bij mij. Tegen de rest van de wereld durft ze niks zeggen.
Ik hou mijn hart vast als het decorumverlies zich ooit inzet.
LOL Muggenbeet, dat klopt keihard!!
Ik merk dat aan mijn schoonouders die ons elke keer wel aanraden om met een van de kinderen eens naar de logopedist/dokter/specialist te gaan. 🙂
Heb enkele jaren terug gelezen dat het wegvallen van remmingen bij ouderen (lees: vanaf 65j) wetenschappelijk bewezen zou zijn (artikel in een krant die we serieus mogen nemen!) Mijn ‘mamie’ is er nu 73 en doet al enkele jaren uitspraken die mij onmiddellijk 5meter van haar verwijderen, als er gezelschap aanwezig is… Als je dan nog weet dat mijn moeder aan het rechter oor doof is, aan het linkse niet goed hoort én een ex-schoolonderwijzeres is…dan is 5meter echt niet ver genoeg!
Jamaar, het teken van met je vinger over je keel van links naar rechts als ze het weer doet, dat snapt iedereen toch?
Mijn bomma (hopeloos dement) dan, die kon pas leuke dingen zeggen over haar verzorgsters. “Zoooo’n kont!” x 10 (armen een meter uit elkaar en wijzen naar het meiske in kwestie die ernaast stond en krampachtig deed of ze het niet hoorde.)
-34 kg, ge meent het ?!
Mocht dat bij mij het geval zijn dan zou ik nu nog een slordige 20 kilo wegen 🙂
Proficiat, en koop uw moeder een bril met driedubbel zicht !
Oh, ik ken het. Dat jaar dat ik het geluk had een tien kilo kwijt te spelen (k ben ze weer bij hoor) zei ze me dat ik mijn buik moest intrekken.
Vierendertig al, dan begin je toch stilaan te huppelen ipv te stappen, klief je water dmv de vlinderslag ipv schoolslag…
mijn verbeelding slaat tilt.
Ik huppel al vanaf ik het ziekenhuis mocht verlaten. Dat zit in je kop. Terwijl ik denk dat ik bijna ballerina ben, ben ik objectief gezien toch nog steeds euh… vrij kolossaal.
haha geweldig, ja niet heus maar zo grappig geschreven 😉
Supere prestatie en vast veel andere mensen zijnmega trots op je, incluis jezelf mag ik hopen!
Maar jawel, ik moest toch ook heel hard met ons ma lachen toen.
Ik verdenk haar er zelfs van, van toch content te zijn met haar slinkende dochter. “Ge moet meer zomerkleren dragen, dan zoudt ge dat ne keer zien.” (Duh. Buiten is het vijf graden.)
Och, je hebt tenminste nog een moeder die je zo’n dingen kan lappen. De mijne is al even dood en begraven.
Hopelijk heb je haar gebrek aan tact niet geërfd 😉
Trouwens, knap gedaan … 34 kg is niet niks! Chapeau!
Plemp je gewichtsverlies – stel: anderhalve zak cement – eens in je moeders armen. Ze zal dan wel ietsje anders reageren, denk ik.
Wat mij betreft: chapeau!
34 kilo?? Man…dat is toch zeker wel een paar maten. Heb je dan ook een hele nieuwe garderobe moeten aanschaffen? Want ik kan me voorstellen dat het verschil niet zo opvalt als je je oude kleren nog aanhebt…
De man van een vriendin nadat ze vermagerd was : Goed, nu komt je buik niet meer voorbij je borsten.
Een andere vriendin van veertig en in verwachting aan de rand van een uitheems zwembad : O zucht, als ik al die jonge meisjes hier zie rondlopen, voel ik mij zo dik en lelijk.
Haar man : Wacht maar tot die ook veertig zijn.
Een andere mollige vriendin tegen haar man : welke kleren vind jij het mooist (bij mij passen, bedoelde ze dus).
Hij : Een minirok met netkousen en laarzen over de knie.
Proficiat ! Heel goed bezig ! Echt iets om trots op te zijn.
Je moeder … hum … daar zou ik nu over vallen en er zou ruzie zijn. Het ligt/lag dus aan mij …
Hee, proficiat zeg! Wat leuk! Tegen deze zomer sta je dus op gewicht, kan je een sexy bikini aan en al het manvolk nekkramp bezorgen op het strand/aan het zwembad?
Hoe cool is dat niet?
😉
Hahahahahhahahahahhaaaa. Dit is smakelijk lachen. Ik ga u iets verklappen : sssst, het vel tussen die bikini zou heel hard op een ballon lijken die al vijf dagen over zijn beste tijd is.
Laat ik die nekkramp maar bezorgen door mijn vranke teut (en met kleren aan).
mijn moeder zal alvast ook niet op het schavotje staan in die wedstrijd, ik prent me ook alsmaar in dat ze dat niet doet om mij te pesten, maar omdat ze me graag ziet! Maar zo afgevallen zeg… wow! respect!
woensdag, 22 februari 2012 om 1:01 pm
Hebt gij er ook zo één? Goddank! Dacht dat ik een uniek exemplaar had. Na -15kg (bij een vorige poging) begon mijn wintermantel wel heel los rond mij te hangen. Op mijn gezegde dat ik de soldekes eens moest aflopen om een nieuwe te kopen: “ja, dat is stof die hard uitrekt”. No comment.
woensdag, 22 februari 2012 om 10:00 pm
Ach ach, die bedoelen dat niet eens slecht. Dat is omdat wij kinderen zijn, daar mag je niet teveel stroop aansmeren.
woensdag, 22 februari 2012 om 1:04 pm
Oh, en: proficiat met het resultaat! Ik zou zeggen, dat verdient méér dan een schouderklopke, maar ik wil u niet doodmeppen, he.
woensdag, 22 februari 2012 om 1:15 pm
Oh, ik zou erop timmeren!
woensdag, 22 februari 2012 om 9:56 pm
Jamaar, ik heb altijd geleerd dat je op je moeder niet mag timmeren.
woensdag, 22 februari 2012 om 1:27 pm
ik merk ook aan mijn ouders dat ze bij het ouder worden hoe langer hoe meer minder (sociale) remmingen hebben als ze ergens over spreken. Of is dat bij je moeder altijd al het geval geweest? 🙂
woensdag, 22 februari 2012 om 2:11 pm
Ik heb over mijn moeder niets te klagen, zij wordt dit jaar 80. Alhoewel, haar remmingen van achter heeft ze niet meer echt onder controle. Je kunt ermee in de rij staan in de Carrefour als plots een salvo scheten de revue passeren. Ben ik altijd die dan een rood hoofd krijg, terwijl ik er niets mee te maken heb.
woensdag, 22 februari 2012 om 9:58 pm
Zelfs dat doet ze gelukkig alleen maar thuis.
woensdag, 22 februari 2012 om 9:57 pm
Ons moeder heeft dat precies alleen maar bij mij. Tegen de rest van de wereld durft ze niks zeggen.
Ik hou mijn hart vast als het decorumverlies zich ooit inzet.
donderdag, 23 februari 2012 om 2:06 pm
LOL Muggenbeet, dat klopt keihard!!
Ik merk dat aan mijn schoonouders die ons elke keer wel aanraden om met een van de kinderen eens naar de logopedist/dokter/specialist te gaan. 🙂
zaterdag, 25 februari 2012 om 12:25 pm
Heb enkele jaren terug gelezen dat het wegvallen van remmingen bij ouderen (lees: vanaf 65j) wetenschappelijk bewezen zou zijn (artikel in een krant die we serieus mogen nemen!) Mijn ‘mamie’ is er nu 73 en doet al enkele jaren uitspraken die mij onmiddellijk 5meter van haar verwijderen, als er gezelschap aanwezig is… Als je dan nog weet dat mijn moeder aan het rechter oor doof is, aan het linkse niet goed hoort én een ex-schoolonderwijzeres is…dan is 5meter echt niet ver genoeg!
dinsdag, 28 februari 2012 om 4:08 pm
Jamaar, het teken van met je vinger over je keel van links naar rechts als ze het weer doet, dat snapt iedereen toch?
Mijn bomma (hopeloos dement) dan, die kon pas leuke dingen zeggen over haar verzorgsters. “Zoooo’n kont!” x 10 (armen een meter uit elkaar en wijzen naar het meiske in kwestie die ernaast stond en krampachtig deed of ze het niet hoorde.)
woensdag, 22 februari 2012 om 1:41 pm
-34 kg, ge meent het ?!
Mocht dat bij mij het geval zijn dan zou ik nu nog een slordige 20 kilo wegen 🙂
Proficiat, en koop uw moeder een bril met driedubbel zicht !
woensdag, 22 februari 2012 om 9:59 pm
Ik ga verder tot ge nul weegt.
donderdag, 23 februari 2012 om 12:05 am
Evenveel takt als je moeder …
vrijdag, 24 februari 2012 om 3:56 pm
Euhm? Ik bedoelde dat ik er nog graag 25 tot 30 kilo af wil.
zondag, 26 februari 2012 om 12:12 am
LOL, zijt ge zeker dat ge uw moeder niet gewoon verkeerd begrijpt? 🙂
woensdag, 22 februari 2012 om 2:20 pm
proficiat min 34! Beter in kilos dan in graden!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:02 pm
Inderdaad. Al heb ik het soms zo koud dat het zo aanvoelt.
woensdag, 22 februari 2012 om 3:12 pm
amai, dat moet nogal è potteke vet zijn. (krijg ik nu de prijs?)
woensdag, 22 februari 2012 om 10:01 pm
’t Zijn mijn spieren…
Helaas.
woensdag, 22 februari 2012 om 5:50 pm
Oh, ik ken het. Dat jaar dat ik het geluk had een tien kilo kwijt te spelen (k ben ze weer bij hoor) zei ze me dat ik mijn buik moest intrekken.
Vierendertig al, dan begin je toch stilaan te huppelen ipv te stappen, klief je water dmv de vlinderslag ipv schoolslag…
mijn verbeelding slaat tilt.
woensdag, 22 februari 2012 om 10:03 pm
Ik huppel al vanaf ik het ziekenhuis mocht verlaten. Dat zit in je kop. Terwijl ik denk dat ik bijna ballerina ben, ben ik objectief gezien toch nog steeds euh… vrij kolossaal.
woensdag, 22 februari 2012 om 6:38 pm
haha geweldig, ja niet heus maar zo grappig geschreven 😉
Supere prestatie en vast veel andere mensen zijnmega trots op je, incluis jezelf mag ik hopen!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:05 pm
Maar jawel, ik moest toch ook heel hard met ons ma lachen toen.
Ik verdenk haar er zelfs van, van toch content te zijn met haar slinkende dochter. “Ge moet meer zomerkleren dragen, dan zoudt ge dat ne keer zien.” (Duh. Buiten is het vijf graden.)
woensdag, 22 februari 2012 om 6:42 pm
Amai wat een prestatie! Wij zijn hier keifier op u dus trek u dat van uw ma maar niet aan.
woensdag, 22 februari 2012 om 10:06 pm
Als ik het blog, wil zeggen dat ik het mij niet aantrek.
woensdag, 22 februari 2012 om 7:08 pm
Mijn zoon van 3,5 zou zeggen “stoute mama” en hij zou gelijk hebben deze keer 🙂
woensdag, 22 februari 2012 om 10:08 pm
Mijn moeder zou mij colloqueren als ik ‘stoute mama’ zou zeggen.
zaterdag, 25 februari 2012 om 12:27 pm
omdat ze van u een meer creatief antwoord verwacht, dènk ik!
woensdag, 22 februari 2012 om 7:44 pm
Och, je hebt tenminste nog een moeder die je zo’n dingen kan lappen. De mijne is al even dood en begraven.
Hopelijk heb je haar gebrek aan tact niet geërfd 😉
Trouwens, knap gedaan … 34 kg is niet niks! Chapeau!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:09 pm
Ja, je hebt gelijk. En nog gezond en wel ook.
Hmm, ik kan er toch een paar bedenken die zouden vinden dat ons ma tactvoller is dan ik.
woensdag, 22 februari 2012 om 7:53 pm
Van mij krijg je een dikke en gemeende PROFICIAT!!!! Je kan niet zeggen dat je dat niet ziet aan iemand. Komaan zeg!!!!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:10 pm
Had ik maar ‘Schele van der Linden’ beginnen te zingen.
woensdag, 22 februari 2012 om 8:18 pm
Waaat? 34 kilo dat moet je toch kunnen zien! ik kreeg na -6 al complimentjes van anderen dusss… gewoon trots op zijn dus!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:11 pm
Als je heel veel weegt, moet je ook heel veel afvallen voor iemand het ziet hoor.
donderdag, 23 februari 2012 om 5:25 pm
Dat klopt deels wel, maar ik ben zeker ook niet mager… ik vind het in elk geval al heel knap, ik zou willen dat ik het kwijt was, zeg maar!
woensdag, 22 februari 2012 om 8:42 pm
Vierendedrtig?! Brilletje eerbij misschien? Wel heerlijk zo’n eerlijke moeder!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:12 pm
Altijd lachen met het mens. Meestal over mij.
woensdag, 22 februari 2012 om 8:46 pm
Plemp je gewichtsverlies – stel: anderhalve zak cement – eens in je moeders armen. Ze zal dan wel ietsje anders reageren, denk ik.
Wat mij betreft: chapeau!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:14 pm
Tuurlijk ben ik tevreden, maar ik wilde niet de nadruk op het gewicht leggen, maar wel bij ons ma. Het is een beetje onwennig.
Mijn moeder bezwijkt onder zoveel gewicht. Dat is een tenger madammeke.
woensdag, 22 februari 2012 om 9:11 pm
34? Is dat voor of na ge naar het toilet geweest zijt ’s morgens?
woensdag, 22 februari 2012 om 10:14 pm
Hahahahahahha. Misschien wel louter in mijne kop?
woensdag, 22 februari 2012 om 9:29 pm
34 kilo?? Man…dat is toch zeker wel een paar maten. Heb je dan ook een hele nieuwe garderobe moeten aanschaffen? Want ik kan me voorstellen dat het verschil niet zo opvalt als je je oude kleren nog aanhebt…
woensdag, 22 februari 2012 om 10:15 pm
Ik krijg veel kleren waarmee ik heel blij mee ben.
Het valt niet op met een dikke trui en een jas erover, dat wilde ze eigenlijk zeggen.
woensdag, 22 februari 2012 om 9:59 pm
Mja, da’s dus een gans kind minder he 🙂 Ik geloof niet teveel van je moeders uitspraak, ik vermoed dat je het wel al deftig ziet.
Mijn pa, na achttien trotse kilo’s minder: “Ha, nu zijt ge dus niet meer moddervet, maar gewoon vet”. Yay!
woensdag, 22 februari 2012 om 10:21 pm
Hahahahahahaha.
De man van een vriendin nadat ze vermagerd was : Goed, nu komt je buik niet meer voorbij je borsten.
Een andere vriendin van veertig en in verwachting aan de rand van een uitheems zwembad : O zucht, als ik al die jonge meisjes hier zie rondlopen, voel ik mij zo dik en lelijk.
Haar man : Wacht maar tot die ook veertig zijn.
Een andere mollige vriendin tegen haar man : welke kleren vind jij het mooist (bij mij passen, bedoelde ze dus).
Hij : Een minirok met netkousen en laarzen over de knie.
woensdag, 22 februari 2012 om 10:16 pm
Ik ben zo benieuwd om je te zien en natuurlijk niet alleen voor de gesmolten kilo’s 😉
woensdag, 22 februari 2012 om 10:21 pm
Veel verschil ga je toch niet zien, ik had er eerst al die kilo’s bijgegeten toen niemand keek, weet je wel.
woensdag, 22 februari 2012 om 10:48 pm
maar denk je eens in: 34 kilo = 136 pakjes boter!
donderdag, 23 februari 2012 om 3:07 pm
Proficiat ! Heel goed bezig ! Echt iets om trots op te zijn.
Je moeder … hum … daar zou ik nu over vallen en er zou ruzie zijn. Het ligt/lag dus aan mij …
vrijdag, 24 februari 2012 om 4:04 pm
Neen gij, ons ma doet dat niet om mij te pesten.
vrijdag, 24 februari 2012 om 11:58 am
Hee, proficiat zeg! Wat leuk! Tegen deze zomer sta je dus op gewicht, kan je een sexy bikini aan en al het manvolk nekkramp bezorgen op het strand/aan het zwembad?
Hoe cool is dat niet?
😉
vrijdag, 24 februari 2012 om 4:06 pm
Hahahahahhahahahahhaaaa. Dit is smakelijk lachen. Ik ga u iets verklappen : sssst, het vel tussen die bikini zou heel hard op een ballon lijken die al vijf dagen over zijn beste tijd is.
Laat ik die nekkramp maar bezorgen door mijn vranke teut (en met kleren aan).
zaterdag, 25 februari 2012 om 10:51 am
Wat zei je? “In úw gezicht zul je bedoelen!”
’t Is allemaal de kift!
dinsdag, 28 februari 2012 om 4:04 pm
Ik ben de kift moeten gaan opzoeken en kwam bij een punkband uit. Alsook ruzie, bonje en jaloezie.
Als je dat laatste bedoelt : ons ma weegt 66 kilo.
dinsdag, 28 februari 2012 om 7:52 pm
Haha! Dat wist ik natuurlijk niet. En toch zal het de kift zijn 😉
zaterdag, 3 maart 2012 om 2:13 pm
Misschien eens met de mama naar de oogarts. Of een andere specialist: subiet vraagt ze waar dat kind naartoe is dat je anders altijd bij je droeg.
maandag, 5 maart 2012 om 10:05 pm
Haha.
Dat zal ze met klem negeren dan, het kind, gezien zij op de vorige vier heeft mogen passen. Regelmatig.
woensdag, 7 maart 2012 om 7:55 pm
mijn moeder zal alvast ook niet op het schavotje staan in die wedstrijd, ik prent me ook alsmaar in dat ze dat niet doet om mij te pesten, maar omdat ze me graag ziet! Maar zo afgevallen zeg… wow! respect!
woensdag, 6 juni 2012 om 4:58 pm
[…] Nadat ze eerder deze kemel schoot, had ze wat te lijmen, die moeder van […]