“Ik zit niet in de ballon!” sms’te zijn moeder naar moose die ergens in vergadering gestrikt zat.
“En? Wat kan ik daaraan doen? Pak dan een boot op de Nijl? Een kameel door de woestijn?” dacht hij.
(Of hij dacht dat niet, maar dat doet er niet zoveel toe, want het is toch mijn blogstuk en ik schrijf nog steeds wat ik wil.)
De weergaloze fratsen van ene zapnimf 
donderdag, 28 februari 2013 om 1:55 pm
En zei Moose dan OEF, of komt er nu een flauwe schoonmoedergrap ?
donderdag, 28 februari 2013 om 7:24 pm
Dan wilt een mens zijn kinderen al eens geruststellen en snappen die de boodschap niet. 🙂
donderdag, 28 februari 2013 om 10:24 pm
@Eilish en Christel : ondertussen had ik al gehoord dat er geen Belgen bij waren. Wij zijn hier in de familie eigenlijk niet zo rap ongerust.
donderdag, 28 februari 2013 om 7:22 pm
Goed dat Moose’s moeder niet in de ballon zat. En al evenmin in de mand eronder, eigenlijk.
Arme mensen. Schokkende beelden, ook.
donderdag, 28 februari 2013 om 10:26 pm
Ja, plezant is anders. Ik beeld me vooral de schrik in terwijl ze nog eerst helemaal omhoog en daarna terug naar beneden vallen. Veel te veel tijd om je leven nog te overdenken.
donderdag, 28 februari 2013 om 8:49 pm
Goed dat zijn moeder een sms stuurde maar blijkbaar verdenkt ze haar zoon er toch maar van dat die de ganse dag niet anders doet dan naar het nieuws te luisteren/kijken.
donderdag, 28 februari 2013 om 10:26 pm
Zo is dat.
donderdag, 28 februari 2013 om 11:56 pm
Gelukkig zat zijn moeder er niet in. Ik zou er sowieso niet instappen want ik vind het een eng idee in zo’n mandje boven de aarde zweven.
dinsdag, 5 maart 2013 om 12:18 am
Ik zou dat wel eens willen doen.
vrijdag, 1 maart 2013 om 1:50 pm
Had ze geen sms gezonden waren jullie toch ongerust geweest. Ze zegden wel dat er geen Belgen bij waren, maar toch …
dinsdag, 5 maart 2013 om 12:18 am
Zo rap zijn wij niet ongerust hoor.
zondag, 3 maart 2013 om 4:12 pm
Wij kregen ooit een vergelijkbaar bericht uit Frankrijk: ‘Alles goed met ons.’ Nog geen nieuws gehoord werden we toen natuurlijk wel heel ongerust. Bleken mijn ouders bijna omgekomen te zijn in watersnood. Hun auto waren ze kwijt, zelf hadden ze urenlang in water gestaan dat tot aan hun schouders kwam, maar op het moment dat ze sms-ten (met het toestel van iemand anders, want het hunne had het ook niet overleefd) was ‘alles goed’.
dinsdag, 5 maart 2013 om 12:22 am
Dat is wel echt noodsituatie.
Ik zei ooit tegen de kinderen na schooltijd : “Kom we rijden langs de bomma (mijn moeder) want die zal nu wel terug zijn van Turkije.”
Ons ma deed de deur open met een neusmasker (gebroken neus), zonder voortanden, een blauw oog en een ingepakt scheenbeen. Oja, ze was ergens bij een waterval naar beneden getotterd. Wat had dat nu opgeleverd als ze dat had doorgebeld? Het was de leukste vakantie ooit (los van die ene dag die ze verloren waren door naar het ziekenhuis te gaan).
dinsdag, 5 maart 2013 om 12:34 am
Gelukkig dat ze niet in de ballon zitten! In de mand is zowiezo veiliger.
dinsdag, 5 maart 2013 om 12:45 am
Hèhèhè.
donderdag, 7 maart 2013 om 2:56 pm
Zo van die “geruststellende” berichtjes die op het eerste zicht nergens op slaan: dat werkt soms kompleet averechts.
donderdag, 7 maart 2013 om 9:29 pm
GMTA.