Zoals alleen een schaap kan kijken

  

   De batterij van de laptop zei PLOK en het scherm poefte zwart.

Op zulke noodsituaties ben ik uiteraard voorzien en ik mikte de stroomkabel in de meerstekker en verlengde daarmee zowel mijn typend verblijf op het terras alsook de verbinding met het stopcontact.

Van een gebrek aan vernuft kan je mij niet betichten, tokkelen zal ik, op de plaats mijner voorkeur. Alleen, in alle praktische uitvoering, kreeg ik die viervoudige contactdoos niet verwijderd uit het midden van de binnen- en buitenloop van de terrasdeur. De draad was net te kort.

Moose kwam aanzetten met zijn krant.

“Pas op voor de meerstekker!” waarschuwde ik in zijn richting.

“Jaja,” toeterde hij terug.

Waarop hij zijn eerste stap in de buitenlucht zorgvuldig midden op het obstakel plaatste en wel iets heel geks deed met zichzelf, zijn krant en de grond.

   

“O…”, kraakte hij nedergelegen, “ik dacht dat je het tegen zoonzap had.”

   

Uiteraard schat, stel je voor, hoe zou ik ooit van jou – ‘brok letterlijke standvastigheid’ – kunnen verwachten dat je je zou kunnen misstappen.

   

   

PS : Zoals wel eens vaker, laat ik hem dit schrijven herlezen.

   

Ik : “Euh… sja, weeral stuntel stuntel, het leven zoals dat van jou is, je vindt het toch niet erg?”

Hij : “Dat valt nog mee, ik had verwacht dat je van dat kwartier nadien ook spel zou gemaakt hebben.”

Ik : ” Hoezo? Zeg nu niet dat je er nog een keer over gestruikeld bent!”

Hij : (schaapachtige blik)