Hij vond mij normaal, open, aanwezig, vlot, aansluitend en ik boerde in zijn gezicht

   3 oktober : Bespreking testen : glansrijk doorstaan. Niks dat niet gefikst kan worden.
10 oktober : Laatste afspraak met de chirurg/prof H., dat lekker dier. Hij geeft groen licht en regelt nog een afspraak met de anesthesist en een gastroscopie, allebei op 26 oktober.

“Nee, je kan niet zelf rijden als je verdoofd bent geweest voor de gastroscopie, neem iemand mee die je kan voeren”, tuit hij zijn betoverende lippen.

Thuis :
Pruttelend : “Jamaar, dat is een woensdag, dan heb ik wel een belangrijke vergadering in Brussel.”
Verongelijkt : “Wàt is nu het belangrijkst, ikke of uw onnozele vergadering??!”

Zo snorden zappelmoose, eentje ervan lichtjes uit zijn hum, in de vroege schitterende ochtend naar hun rendez-vous met de anesthesist. Dat bleek een heel mooi meisje van begin 30 te zijn. Dat humeurprobleem loste zich vanzelf op, maar de bedwelmingsdokter (moose nu, ik op 10 november -bedwelmd dat is) wilde mij uithoren over mijn eventuele hartproblemen. Of ik rookte, of dronk, mijn ouders corpulent zijn, of er hartstoornissen in de familie zaten, of ze eens mocht luisteren met de stethoscoop naar mijn longinhoud. Dat was dan dat en ik sleurde een ei zo na kwijlende appelmoose mee naar buiten.

Mij was de wrake. De kerel-dokter die aan de lopende band buisjes in keelholtes pookt, was in één woord eenlekkergeilstuknjammiedroomvoer. Driewerf eilaas dat ik hem van mijn minst goeie kant (links op mijn zij) kokhalsend tegemoet trad. Voor ik snoeperig kon knipogen, had de verpleegkundige al iets verdovends in mijn keel gespoten en duwde ze mij links op de brancard. Mega-appetijtelijke-artsie friemelde een mondstuk in mijn bek en hup daar ging de tube de maag in.
“Niet slikken, vooral niet slikken.” (slik! Auw!)
“De eerste vijf seconden zijn het lastigst, blijf ademen.” (tranen stromen naar één kant over de neusbrug)
“Ik ga nu de maag in en bekijk of alles er normaal uitziet.” (kots kots)
“Geen paniek, ik pomp wat lucht in de maag.” (boer nog een boer en nog en nog dat stopt niet)
“Heel goed, wat je nu voelt ben ik die tot tegen de 12-vingerige darm bots.” (ik ga dood!)
“Bijna klaar, ik ga een biopsietje nemen hieeeer en hieeeer.” (gulp speeksel, braak, boer, vanalles dat in het gewone leven niet getolereerd wordt)
“Dat was perfect, nog enkele seconden volhouden, dan trek ik hem eruit.” (raar abnormaal geluid, ben ik dat?)

De verpleegster geeft mij een doekje. Voor ik kan vragen waarvoor dat dient, merk ik dat ik mijn haar, mijn trui en mijn nek volgespuugd heb met innerlijke maagsappen. Nou, ik denk niet dat bink-esculaap mij erg verleidelijk vond de voorbije 4 minuten. (Zolang duurt dus een maagonderzoekje op zoek naar een schadelijke bacterie.)

Omdat moose zijn aversie bekend is voor alles wat geneeskundig een beetje griezelig oogt, had ik hem naar het hokje aan de overkant gedirigeerd, met zijn boek. Hij kwam er gezellig weer bij, net toen ik vroeg, wat die verdoving in de keel nu precies deed dat ik geen auto mocht rijden, want ik voelde mij toch kip. Kip volstaat, lekker hoorde nog niet tot de mogelijkheden.
“O maar, u mag best zelf met de auto rijden… Dat is als je volledige verdoving neemt, met infuus.” Infuus? Echte narcose? Ik gluurde eens stiekem schuldig naar moose en liet een beslommering dwalen over zijn ‘onmisbare vergadering’.

Maar niet te lang, want ik kreeg een brief (!) mee van mijn geneeskrachtig lustobject. Als de buitenkant hem niet direct beviel, mijn ingewanden vielen hem toch vast en zeker mee :
(zijn woorden)
Mooi (symmetrisch) (mmmm, niet echt, maar het benaderde het woord)
Vlotte (exploratie)
Aanwezig(heid van maagvocht)
Open (pylorus)
Normale (mucosa van bulbus)
Sluit goed aan (eigenlijk:  diafragma-insnoering in retrograad sluit zich goed aan om het toestel)

Besluit : keilieve griet met ravissante keel en gracieuze maag
Allez, in het echt stond er : Normale gastroduodenoscopie

Met de peristaltische contracties zit het ook wel snor.

En ook : Er werden biopsies genomen voor Helicobacter pylori. Indien positief dient deze geëradiceerd te worden met amoxicilline 1 g en 2 pd, in combinatie met Pantomed 40 mg 2 pd gedurende 7 dagen.

Jeetjemina. Niemand die mij contacteerde. Ik hoop maar dat ze me straks niet naar huis sturen. (nvdr : nee, maar dat wisten jullie ook al hè lezertjes?)

 

(gastric bypass / maagverkleining 11)

Advertenties