3 oktober : Bespreking testen : glansrijk doorstaan. Niks dat niet gefikst kan worden.
10 oktober : Laatste afspraak met de chirurg/prof H., dat lekker dier. Hij geeft groen licht en regelt nog een afspraak met de anesthesist en een gastroscopie, allebei op 26 oktober.
“Nee, je kan niet zelf rijden als je verdoofd bent geweest voor de gastroscopie, neem iemand mee die je kan voeren”, tuit hij zijn betoverende lippen.
Thuis :
Pruttelend : “Jamaar, dat is een woensdag, dan heb ik wel een belangrijke vergadering in Brussel.”
Verongelijkt : “Wàt is nu het belangrijkst, ikke of uw onnozele vergadering??!”
Zo snorden zappelmoose, eentje ervan lichtjes uit zijn hum, in de vroege schitterende ochtend naar hun rendez-vous met de anesthesist. Dat bleek een heel mooi meisje van begin 30 te zijn. Dat humeurprobleem loste zich vanzelf op, maar de bedwelmingsdokter (moose nu, ik op 10 november -bedwelmd dat is) wilde mij uithoren over mijn eventuele hartproblemen. Of ik rookte, of dronk, mijn ouders corpulent zijn, of er hartstoornissen in de familie zaten, of ze eens mocht luisteren met de stethoscoop naar mijn longinhoud. Dat was dan dat en ik sleurde een ei zo na kwijlende appelmoose mee naar buiten.
Mij was de wrake. De kerel-dokter die aan de lopende band buisjes in keelholtes pookt, was in één woord eenlekkergeilstuknjammiedroomvoer. Driewerf eilaas dat ik hem van mijn minst goeie kant (links op mijn zij) kokhalsend tegemoet trad. Voor ik snoeperig kon knipogen, had de verpleegkundige al iets verdovends in mijn keel gespoten en duwde ze mij links op de brancard. Mega-appetijtelijke-artsie friemelde een mondstuk in mijn bek en hup daar ging de tube de maag in.
“Niet slikken, vooral niet slikken.” (slik! Auw!)
“De eerste vijf seconden zijn het lastigst, blijf ademen.” (tranen stromen naar één kant over de neusbrug)
“Ik ga nu de maag in en bekijk of alles er normaal uitziet.” (kots kots)
“Geen paniek, ik pomp wat lucht in de maag.” (boer nog een boer en nog en nog dat stopt niet)
“Heel goed, wat je nu voelt ben ik die tot tegen de 12-vingerige darm bots.” (ik ga dood!)
“Bijna klaar, ik ga een biopsietje nemen hieeeer en hieeeer.” (gulp speeksel, braak, boer, vanalles dat in het gewone leven niet getolereerd wordt)
“Dat was perfect, nog enkele seconden volhouden, dan trek ik hem eruit.” (raar abnormaal geluid, ben ik dat?)
De verpleegster geeft mij een doekje. Voor ik kan vragen waarvoor dat dient, merk ik dat ik mijn haar, mijn trui en mijn nek volgespuugd heb met innerlijke maagsappen. Nou, ik denk niet dat bink-esculaap mij erg verleidelijk vond de voorbije 4 minuten. (Zolang duurt dus een maagonderzoekje op zoek naar een schadelijke bacterie.)
Omdat moose zijn aversie bekend is voor alles wat geneeskundig een beetje griezelig oogt, had ik hem naar het hokje aan de overkant gedirigeerd, met zijn boek. Hij kwam er gezellig weer bij, net toen ik vroeg, wat die verdoving in de keel nu precies deed dat ik geen auto mocht rijden, want ik voelde mij toch kip. Kip volstaat, lekker hoorde nog niet tot de mogelijkheden.
“O maar, u mag best zelf met de auto rijden… Dat is als je volledige verdoving neemt, met infuus.” Infuus? Echte narcose? Ik gluurde eens stiekem schuldig naar moose en liet een beslommering dwalen over zijn ‘onmisbare vergadering’.
Maar niet te lang, want ik kreeg een brief (!) mee van mijn geneeskrachtig lustobject. Als de buitenkant hem niet direct beviel, mijn ingewanden vielen hem toch vast en zeker mee :
(zijn woorden)
Mooi (symmetrisch) (mmmm, niet echt, maar het benaderde het woord)
Vlotte (exploratie)
Aanwezig(heid van maagvocht)
Open (pylorus)
Normale (mucosa van bulbus)
Sluit goed aan (eigenlijk: diafragma-insnoering in retrograad sluit zich goed aan om het toestel)
Besluit : keilieve griet met ravissante keel en gracieuze maag
Allez, in het echt stond er : Normale gastroduodenoscopie
Met de peristaltische contracties zit het ook wel snor.
En ook : Er werden biopsies genomen voor Helicobacter pylori. Indien positief dient deze geëradiceerd te worden met amoxicilline 1 g en 2 pd, in combinatie met Pantomed 40 mg 2 pd gedurende 7 dagen.
Jeetjemina. Niemand die mij contacteerde. Ik hoop maar dat ze me straks niet naar huis sturen. (nvdr : nee, maar dat wisten jullie ook al hè lezertjes?)
(gastric bypass / maagverkleining 11)
zondag, 20 november 2011 om 7:05 pm
dat was ‘dan nu één reden waarom ik niet heel dik wil zijn’.
Wat een nachmerrie! Ik begin al te kokhalzen als de huisarts zelfs nog maar aanstalten maakt om een houten stokje te nemen om in mijn keel te k(loopt kokhalzend weg van haar computer).
maandag, 21 november 2011 om 11:33 am
Ok. Dat is een hele goeie reden. En nu nog tien andere want volgens mij heeft iedereen hieronder al eens een gastroscopie ondergaan. Precies of dat is een hip trendy onderzoek.
Kom je ook nog ooit terug?
maandag, 21 november 2011 om 8:30 pm
don’t worry. ‘k kan het niet laten.
zondag, 20 november 2011 om 7:15 pm
een gastroskopie mét verdoving is veel minder gevoelig.
ik heb ze beiden gehad, dus ik kan vergelijken!
het enige verschil is dat je na de verdoving een uurtje moet bekomen, voor je naar huis mag.
maandag, 21 november 2011 om 11:33 am
Laat me raden. De eerste keer zonder en daarna…?
maandag, 21 november 2011 om 3:17 pm
ik wilde zonder, maar wegens maagzweer en slokdarmontsteking, moést het van de dokter mét!
zondag, 20 november 2011 om 7:24 pm
Ik had ooit een scopie, maar dan via een andere lichaamsopening en ik dank nog altijd het ziekenhuis op mijn blote knietjes voor de verdoving, waarvan ik compleet van de wereld was. Ik mag er niet op peizen dat ik geheel bij mezelve zou zijn tijdens deze genante situatie ! En over twee jaar moet ik het opnieuw laten doen (screening wegens familiale dingen) mét het maag-onderdeel er ook bij. Mét verdoving jong, zoveel is zeker. Ik vind het wel knap dat jij het zonder deed, want ik stond daar ooit bij en dat zag er VERSCHRIKKELIJK uit !!
maandag, 21 november 2011 om 11:34 am
Ojee, kijk, het kan nog altijd erger!
Laat ons nog efkes afwachten, misschien is er nog iemand die er nog over geraakt. (Maar tot hiertoe wint gij)
maandag, 21 november 2011 om 9:05 pm
Merci voor die twijfelachtige eer 🙂
zondag, 20 november 2011 om 7:25 pm
Ocharme Moose.
maandag, 21 november 2011 om 11:35 am
Duh-uuh!
zondag, 20 november 2011 om 7:26 pm
Aan de andere kant, mijn ma (die er vier kinders) uitperste, zegt altijd : nog niets meegemaakt dat zo lastig was als 4 bevallingen ! En aangezien de mijne er vlotjes werd uitgeplukt tijdens een keizersnede, weet ik waarschijnlijk niet mee te klappen daarover. En jij dus weer wel 🙂
maandag, 21 november 2011 om 11:36 am
Dat was vier keer met epidurale verdoving, je moet in het leven dan ook weer niet te stoer willen doen.
maandag, 21 november 2011 om 9:07 pm
Volledig mee eens. Maar ‘k zal u zeggen, als ge niet eens wéét hoe een wee voelt, da’s ook soms vrij belachelijk. Ge krijgt nog net niet de vraag of ’t een aangenomen kind is 🙂 Nu ja, mijn keizersnede was anders ook geen pretje, maar daarover blog ik misschien ooit nog eens, als ik in een masochistische bui ben !
maandag, 21 november 2011 om 9:39 pm
als je echter in een sadistische bui bent, kan je mijn keizersnedeverhaal alvast eens lezen. Je vindt het onder de titel: mijn gebrek aan humor! (je zou voor minder)
maandag, 21 november 2011 om 9:43 pm
Ze kreeg de slappe lach! Hier kan je wel linken hoor Joke.
zondag, 20 november 2011 om 7:58 pm
Met de peristaltische contracties zit het ook wel snor…..?
Moose blij zeker ?
maandag, 21 november 2011 om 11:40 am
Hebben wij het over dezelfde contracties?
Hij blij? Moet je hem zelf vragen.
Ik alvast wel, want ik weet dat ik iemand NORMAAL kan onderspauwen.
zondag, 20 november 2011 om 8:18 pm
Heel vervelend zo’n onderzoek. Ik moest ooit nadat ik blauwe contrastvloeistof had gedronken een slang in m’n keel proppen – ik hoor nog de ongeduldige en nare stem van de verpleegkundige – en toen ik een tijdje later gruwend en kokhalzend de slang er uitkwam was ik net een smurf. 😉
maandag, 21 november 2011 om 11:41 am
In Nederland moet dat toch altijd net iets extravaganter zijn hè?
zondag, 20 november 2011 om 8:44 pm
Ook al twee keer zo’n darm + cameraatje moeten inslikken voor een maagonderzoek. De hel.
De tweede keer stelde ik de behandelende arts voor om die camera misschien eens rectaal in te brengen om alzo tot bij mijn maag te komen. Zijn repliek: “Ik hou niet van sepia-beeldekes.”
maandag, 21 november 2011 om 11:42 am
Eerlijk gezegd vind ik dat ook niet zo’n aantrekkelijk idee. En dan heb ik het nog niet eens over de sepia.
Maar maar Menck, er bestaat dus echte verdoving daarvoor. Ook in West-Vlaanderen ondertussen.
maandag, 21 november 2011 om 1:10 pm
Dat zal dan weer jaren duren eer dat in Limburg aankomt.
maandag, 21 november 2011 om 3:21 pm
geloof me Menck, dat is nog véél erger!
maandag, 21 november 2011 om 12:09 am
Mor eik seg, ik dacht altijd dat zoiets een fluitje van een cent was.
maandag, 21 november 2011 om 11:43 am
Op den tv, ja!
maandag, 21 november 2011 om 9:49 am
In een ver verleden heb ik dankzij tal van maagontstekeningen ook eens een gastroscopie moeten laten uitvoeren. Ik heb een klein valiumspuitje gekregen.. was ook nodig zunne!! Gedver, als ik er aan terug denk!!! Goed inademen… focust u daar maar op mevrouwtje! Yeah right, terwijl jij die slang in mijn keel duwt! Gaat perfect, loopt gelijk een trein (NOT) 🙂
maandag, 21 november 2011 om 11:43 am
Mijn lezersschare is precies ook niet heel erg gezond, zeg.
Jullie mankeren allemaal nogal wat.
maandag, 21 november 2011 om 12:13 pm
Ja allemaal met een hoek af, of mankementen….
maandag, 21 november 2011 om 2:29 pm
Eila misses, spreekt voor uw eigen ee seg! 🙂
maandag, 21 november 2011 om 2:29 pm
Ik ben hier duidelijk de enige normale tussen die bende hier. DUIDELIJK.
maandag, 21 november 2011 om 3:51 pm
ik ook nog steeds.. allez lichamelijk dan toch :-))
maandag, 21 november 2011 om 4:02 pm
Keep on dreaming.
maandag, 21 november 2011 om 11:25 am
hilarisch, je verslag! dat het op dat moment niet allemaal zo leuk was (understatement!) kan ik me heeeel goed voorstellen… maar je schrijft erover alsof je het zo zou kunnen overdoen… (mét verdoving dan natuurlijk!)
maandag, 21 november 2011 om 11:45 am
Mét verdoving, uhu.
En met mijn haar in een staart achteraan. Dat ook. Al eens met een overgeef-bussel-haar moeten lopen tot thuis?
maandag, 21 november 2011 om 1:13 pm
Ik weet als je zo op een verhoogd bedje op handen en voeten moet leunen en ze zijn bezig met een darm in uw achterste, is ook niet altijd prettig.
maandag, 21 november 2011 om 1:21 pm
Jij weet dat. Misschien eens tegen Menck zeggen.
maandag, 21 november 2011 om 9:10 pm
Daar komt geen verhoogje bij te pas zenne. Dat weet ik spijtig genoeg ook.
maandag, 21 november 2011 om 2:35 pm
En dan beweert men dat loodgieterij een knelpuntberoep is. Tssk.
Dju, ik moet dringend ook eens een buis of kabel of darm of slang of iets in 1 van mijn lichaamsopeningen laten proppen, ik wil mee met deze hype!
maandag, 21 november 2011 om 9:39 pm
‘Dringend’ is misschien niet de juiste woordkeuze.
maandag, 21 november 2011 om 6:59 pm
Ik zou ook zo reageren als jij, Zapje, want ik walg al bij het tandenpoetsen ! Gelukkig nog niet moeten laten doen. Of ik daarmee normaal ben, durf ik niet te beweren. 😉
maandag, 21 november 2011 om 9:40 pm
Die borstel dient voor uw tanden hè, niet om je amandelen te schrobben.
maandag, 21 november 2011 om 8:30 pm
Iemand zich ooit laten opereren van speen?
maandag, 21 november 2011 om 9:11 pm
En hier stopte plots de strijd om aandacht met buizekes. Deze is geheel voor jou, Joke !
maandag, 21 november 2011 om 9:36 pm
toch niet, heb er zelf geen ervaring mee! Haha. Gefopt! Maar ooit zal ik mijn grootste gênante aandoening eens in een blogje gieten… (als ik het lef gevonden heb). Speen is er niets tegen!!
maandag, 21 november 2011 om 9:41 pm
Ojee. Wie heeft die troela’s naar hier gelokt? *roloog*
maandag, 21 november 2011 om 10:30 pm
Dedie met haar uitstekende peristaltische kwaliteiten. Man, dat staat volgens mij schoon op uw CV 🙂
donderdag, 10 mei 2012 om 9:40 pm
ik heb woord gehouden!
http://leesmeaub.wordpress.com/2012/02/26/over-genante-aandoeningen-en-valse-beschuldigingen/
donderdag, 10 mei 2012 om 6:37 pm
Stuurt ge mij de naam en het adres van diene dokter eens?